پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین رضایت شغلی، فرسودگی شغلی و وضعیت اقتصادی-اجتماعی ((SES)) کارکنان مرکز بهداشت شهرستان دشتیاری انجام شد. این تحقیق از نوع همبستگی است و جامعه آماری آن شامل کلیه کارکنان مرکز بهداشت شهرستان دشتیاری به تعداد 214 نفر می باشد. به منظور نمونه گیری از روش نمونه گیری در دسترس استفاده شد و حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران 125 نفر محاسبه گردید. ابزار گردآوری داده ها شامل سه پرسشنامه رضایت شغلی (1977)، فرسودگی شغلی (Maslach & Jackson, 1981) و وضعیت اقتصادی-اجتماعی ((SES)) بود که به طور خوداظهاری توسط پاسخ دهندگان تکمیل شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آمار استنباطی شامل آزمون کولموگروف-اسمیرنوف، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیره استفاده شد. نتایج نشان داد که بین وضعیت اقتصادی-اجتماعی کارکنان و رضایت شغلی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین، حجم کاری و مسئولیت های شغلی تأثیر معناداری بر فرسودگی شغلی کارکنان دارد. علاوه بر این، تحلیل ها نشان داد که رضایت شغلی و فرسودگی شغلی رابطه معکوس و معناداری با یکدیگر دارند. از سوی دیگر، وضعیت اقتصادی-اجتماعی بر میزان فرسودگی شغلی کارکنان تأثیر دارد. این پژوهش نشان می دهد که بهبود شرایط اقتصادی، کاهش فشار کاری و ارتقاء رضایت شغلی می تواند به کاهش فرسودگی شغلی در کارکنان مرکز بهداشت دشتیاری کمک کند. پیشنهاد می شود که مدیران این مرکز بهبود شرایط معیشتی، محیط کاری و شفافیت در ارتقاء شغلی کارکنان را در اولویت قرار دهند.